​ Büyürken birkaç yıl evde eğitim gördük, bu süre zarfında annemiz keçecilik, boyama, eğirme ve dokuma dahil her türlü tekstil zanaatını denememizi sağladı. Harris Adası'nı ilk kez ziyaret ettikten sonra Harris Tweed'e aşık oldum ve kendi kumaşımı yaratmanın hayalini kurdum.  Annem doğum günüm için bana bir masa üstü harris dokuma tezgahı aldı ve ben de iplikler, renklerle deneyler yaptım.  ve tasarımlar. Birkaç yıl sonra adalara yaptığım başka bir ziyarette, kendi kumaşımı yaratmaya olan ilgimi artıran bir eğirme seansına katılabildim.

  Kendime bir çıkrık aldım ve eğirme, kendi ipliğimi boyama ve renkli kumaşlar dokuma konusunda pratik yaptım. Harris tüvit dokuma hayalim, Adalara taşınma fikri elde edilemez göründüğü için asla ciddi olarak düşünmedim.

Ancak yıllar sonra, üniversite sırasında yaşadığım Wirral'dan taşınmak için can atıyordum ve emlak fiyatlarının üzerine döküldüğümü fark ettiğimde, bunu ancak yapabileceğimizi fark ettim. Anneme ve kardeşlerime, kocamla benim Lewis Adası'na taşınmayı planladığımızı söyledim, ama onlar da umutsuzluğa kapılmadan onların da geleceklerini söylediler! Belki de dokumacı olmanın o kadar da elde edilemez olmadığı küçük bir heyecan kıvılcımı başladı...

İki yıl sonra Crossbost'ta yıkık bir mülk satın almıştım ve kız kardeşim Ranish'te daha da harap bir çiftlik evi satın almıştı. sonbaharda taşındık  2017, ısıtmasız, izolasyonsuz, çıplak beton zeminli, kırık camlı ve merdivensiz bir eve! Dokumacı olma hayalim, beklemek zorunda kalacak parası ve örgü yapacak yeri olmadığı için arka planda kaldı.

Taşındıktan on ay sonra, kıyafetlerimi ve mücevherlerimi sattığım dükkanda yerel bir dokumacı ile konuşuyordum ve dokumacı olma arzumdan bahsettim. Onunla konuşmak o heyecanı bir kez daha ateşledi ve ben de ciddi olarak hayalimi gerçeğe dönüştürmeye başladım. Aynı dokumacı sadece birkaç hafta sonra bana bir dokuma tezgahı bulduğunu söylemek için beni aradığında, hemen almaya karar verdim!

Bir koca için bir inşaatçı ile kutsanmış olarak, bahçeye bir dokuma kulübesi inşa etmeye karar verdik. Cömert malzeme bağışları, banka kredisi ve daha sonra bir kızın isteyebileceği en çarpıcı kulübeye sahibim!

2018'de test parçamı geçtim, değirmen için ilk ücretli rulomu ürettim ve tezgâhı yeni kulübeme taşıdım, şimdi kendi benzersiz tasarımlarımı dokuyorum, kumaşın bir kısmını satıyorum ve geri kalanını kıyafetlerimi, çantalarımı oluşturmak için kullanıyorum. ev giyim ve aksesuarları. 2019 yılında kız kardeşime dokumayı öğrettim. Test parçasını geçtikten ve kayıtlı bir dokumacı olduktan sonra, Nisan 2020'de dokuma zamanımı biraz kısıtlayan bir kız çocuğum olduğu için üretimimi artırmaya yardımcı olmak için şimdi tezgâhımda dokuma yapıyor!